É considerado o "Pai da Xeografía Moderna Universal". Foi un naturalista dunha polivalencia extraordinaria, que non volveu repetirse tras a súa desaparición. As viaxes de exploración leváronlle de Europa a América do Sur, parte do actual territorio de México, EE.UU., Canarias e a Asia Central.
Entre 1804 e 1827 estableceuse en París, onde recompilou e publicou o material recolleito na súa expedición, contido todo el en trinta volumes que levan por título "Viaxe ás rexións equinocciales do Novo Continente". Un dos achados derivados das súas expedicións é o estudo sobre o vulcanismo e a súa relación coa evolución da cortiza terrestre. Durante a súa estadía no Perú e Chile, Alexander von Humboldt puido decatarse da diferenza de temperaturas do Océano Pacífico en determinadas épocas do ano, especialmente as augas frías que proveñen desde o sur do continente americano no seu desprazamento até o norte, pasando pola costa peruana. De alí comezou a chamarse esta corrente oceánica como Corrente de Humboldt.
Vid: Wikipedia
